ഇവിടം ശൂന്യമായി പോയ
മനസ്സുകളുടെ ശവപറമ്പാണ്.
ജീവനില്ലാത്ത ചിന്തകൾ,
വെയിലിൽ ഉരുകി ഒലിക്കുന്നു.
പായൽ പോലെ വഴുവഴുപ്പുള്ള
എന്തോ ഒന്ന്,
ഭാരം ഒട്ടുമില്ലാത്ത സ്വപ്ന കൂപങ്ങൾക്കുമേൽ
പശ പിടിക്കുന്നു
ഇവിടെ,
ആത്മാക്കൾക്ക് വേണ്ടേ
ഒരു ശ്മശാനം?
അകലെ...
വന ഗർഭത്തിൽ എങ്ങോ
പൊടിഞ്ഞു തേങ്ങുന്ന
മനസ്സുകൾ.
ശൂന്യമെങ്കിലും,
അഗാത താമസ്സിലെവിടെയോ
പൊട്ടിചിതറുന്ന വിലാപങ്ങൾ.
ഇവിടം..
വിജനമായി പോയ
വിശ്വാസങ്ങളുടെ പട്ടട.
വിചിത്രമായ ബോധ തന്തുക്കൾ.
വികലമായ മൌനം.
അർത്ഥമില്ലാത്ത വാചകം,
വിശിഷ്ടമായ ബന്തനം,
ഭയം കൊത്തി പറിക്കുന്ന
ഹൃദയങ്ങൾ.
ആത്മാവിനു വേണ്ടേ
ഒരു കല്ലറ?
മൃതിയിൽ ഒടുങ്ങാത്ത മഹാ പ്രവാഹത്തെ
ഒന്ന് പിടിച്ചു കെട്ടാൻ??
