തിരയും സന്ധ്യയും 

അടങ്ങാത്ത തിരകള്‍
ഉന്മാദ രുധ്രയായ് മുടിയഴി -
ച്ചലറി ഉടയുന്ന കടല്‍.
ചില നേരത്തുലയും ആത്മ ദാഹമടക്കി
ഏകാകിയായൊരു വിരഹാര്‍ത്തയെ പോല്‍
നോവടക്കി കരയുന്നു.
നോവ്‌
അടങ്ങാത്ത തിരയിളക്കങ്ങളായി
അപ്പോഴും .......
സന്ധ്യ
ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന
ചെന്തീക്കിരണങ്ങള്‍
പിളരുന്ന ഗര്‍ഭപാത്രം
പിന്നെ
ചുവപ്പ് ധൂളികള്‍,
ചുവന്ന ജലം, ആകാശം.

കവിത
നെഞ്ചകം നോവിക്കുമന്തര്‍ധാര
ഉറവിടും മാത്ര തൊ-
ട്ടുടലിറുക്കങ്ങള്‍
വിങ്ങലുകള്‍
ഒടുവില്‍, ക്രൌര  ശാന്ത രൌദ്ര
ബീജ സങ്കലനങ്ങല്‍ക്കൊടുവില്‍
മേഘ സ്ഫോടനം .
പിന്നെ ഗര്‍ജ്ജനങ്ങള്‍ .